HET SHIATSUGEVOEL; ONTSPANNING IS KRACHT
Shiatsu staat bekend als een krachtige techniek. Als je een shiatsubehandelaar aan het werk ziet dan kun je je soms afvragen of het wel lekker is. Met alle gewicht er op leunen. Met voeten werken. Schudden en strekken.
Wat je je ook af kunt vragen is: hoe houd je het vol als behandelaar? Het ziet er vaak uit alsof het zwaar is om te doen. Alsof je heel veel kracht nodig hebt. Hoe houdt zo’n behandelaar het de hele dag vol?
Als je dan zo’n behandeling ondergaat zul je versteld zijn hoe zacht en subtiel het aanvoelt. Als je een goede shiatsubehandelaar hebt dan voelt zelfs een stevige druk in de kern zacht. Het is zacht maar krachtig tegelijkertijd. Dat is ook absoluut dé kenmerk van shiatsu. Dat het zacht en krachtig is, allebei, tegelijkertijd. Dat is wat shiatsu onderscheidt van vele andere massagestijlen.
Als je zelf shiatsu leert geven zul je merken dat het veel minder kracht kost dan je zou denken. Ook dat is een kenmerk van shiatsu, iets wat het onderscheidt van vele andere stijlen. Het kost geen kracht. Letterlijk.
De kracht die je nodig hebt haal je uit ontspanning. Echt waar. Hoe meer kracht je moet geven, hoe meer je ontspant. Door de ontspanning creëer je kracht.
In een behandeling is het goed te voelen. Als je kracht creeërt door ontspanning kan de ander het echt voelen. Het voelt heel bijzonder. Het is een bepaald gevoel. Het shiatsugevoel. Niet alleen als je stevig drukt. De zachtste aanraking voelt krachtig. Shiatsu voelt altijd krachtig en zacht tegelijk,
EEN OEFENING DIE JE KUNT DOEN OM HET KRACHT CREËREN DOOR ONTSPANNING TE TRAINEN
Er zijn 3 mensen nodig voor deze oefening. Eentje ligt op de buik op de grond. Een zit op de knieën tussen de arm en de heup van degene die ligt, zijn bovenbeen raakt de heup net een beetje aan. Hij legt een hand op de onderrug van de ander, de andere hand rust op zijn eigen schoot. De derde persoon zit daar weer naast, ook op zijn knieën.
Stap 1.
Degene die de hand op de rug van de liggende persoon heeft, sluit zijn ogen en brengt zijn aandacht naar zijn eigen lijf. De derde persoon kan eventueel als hulp de volgende tekst rustig voorlezen: “Voel de zwaartekracht, voel hoe je gewicht naar de grond toe zakt. Ontspan je bekkenbodem. Recht tegelijkertijd je rug werveltje voor werveltje omhoog. Hoofd stijgt omhoog. Adem rustig in en uit. Voel hoe de adem je helemaal vult. Ontspan je gezicht. Geniet. En breng dan alle aandacht naar de onderbuik, de Hara.”
Stap 2.
Nu concentreert degene die de hand op de onderrug heeft liggen zich op het contact dat de hand maakt met de rug. De derde persoon kan weer voorlezen: “Maak van je arm een krachtboog, elleboog naar buiten. Laat de contact met de rug stevig worden, zonder echt druk uit te oefenen. Stel je voor dat je hand een magnetisch contact heeft met de rug. Stel je voor dat je hand zo stevig vast zit aan de rug van de ander dat niemand het er ooit van af zou kunnen trekken. Het zit gewoon helemaal vastgeklonken.”
Stap 3.
De derde persoon pakt nu de pols van de andere stevig vast met twee handen en begint langzaam te trekken. De derde persoon trekt aan de pols, probeert de hand van de rug weg te trekken. Degene die de hand op de rug heeft geeft tegenkracht door te ontspannen. Hoe harder de ander trekt, hoe meer de ander ontspant. Het midden van de arm ontspant. De schouder ontspant. Het bekkenbodem ontspant. Hoe harder de trek, hoe dieper de ontspanning.
Belangrijk is dat ook degene die trekt het vanuit ontspanning doet. Het is geen wedstrijd. De bedoeling is om de ander te helpen om te ervaren hoe je kracht kunt ontwikkelen vanuit ontspanning. Het maakt niet uit hoeveel kracht. Als het maar ontstaat vanuit ontspanning.
Ook belangrijk is om alle drie de stappen te doorlopen. De tijd ervoor te nemen.
Veel plezier er mee!
Groetjes, tot ziens!
