AF EN TOE EEN LIEF KLEIN WONDERTJE

Als er iemand nuchter van aard is dan ben ik het wel. En toch is mijn leven vol wonderen. Een paar kleine lieve wondertjes per dag maken het leven de moeite waard. Voor mij zijn wonderen het zout van het leven. Een leven zonder wonderen lijkt mij oersaai.

Hoe kun je nuchter zijn en toch in wonderen geloven? Ik noem het geaard zijn. De dingen nemen zoals ze zijn. Reeël zijn. Gewoon zijn. Als er iets wonderlijks gebeurt, gebeurt er iets wonderlijks. Dat ik het wonderlijk vind betekent niet dat het wonderlijk is. Iets is alleen wonderlijk zolang je het niet begrijpt. En ik begrijp vaak genoeg de samenhang der dingen gewoon niet. Toch gebeurt het wel. Wat gebeurt, gebeurt. En als het een wonderlijke samenloop van omstandigheden is, noem ik het een wonder.

Want zeg nu zelf: het mega wonder van het leven kunnen we in elk geval met z’n allen niet begrijpen. Hoe kan het dat we leven? Hoe zit het met de tijd? Met de oneindigheid van het universum? Met de wetmatigheid van de natuur? Met de dood? Als kind komen we er al achter dat het allemaal niet te vatten is. Waarom zouden we alle kleine wonderen dan wel moeten begrijpen? Hoezo zouden de kleine wonderen niet passen bij een nuchter leven? De oneindigheid van het universum past er toch ook bij? (Zoals in de foto: de enorme giga grote ster….. Hoe is het mogelijk!)

Ik probeer gewoon mezelf te begrijpen. Want het is echt waar zo dat ik mezelf een nuchter persoon vind.  En toch is er die constante wonder-volheid. Ik lees het juiste boek op het juiste moment. Vind de juiste schuilplaats op het juiste moment. Kom de juiste mensen tegen op het juiste moment. En het gaat maar zo door. Al jaren. Al sinds mijn jeugd.

Het is begonnen nadat ik een paar jaar in mijn vroege jeugd diep gelovig was en een ijzersterk geloof had in de leiding van vader God. Toen gebeurden er alsmaar wonderen. Ik stapte in een onbekende stad zomaar uit op een verkeerde halte om er achter te komen dat de bus die ik daarna moest hebben en die ik eigenlijk bij de eindhalte had willen pakken er net bij deze halte aan kwam en dat ik zo het half uur inhaalde dat ik eigenlijk te laat was. Dat soort wonderen. Nadat ik al lang niet meer actief gelovig was gingen die gewoon door.

Volgens mij is het een manier van kijken. Iedereen maakt het de hele tijd mee, je moet het alleen willen zien. En het wonderlijk vinden.

TIPS

Ik heb een paar tips voor je als je graag wonderen wilt verwelkomen. Tips die ik zelf toepas in elk geval, en al jaren met een goed resultaat 🙂

1. Niet dwingen

Het belangrijkste is om te beseffen dat je een wonder nooit kunt dwingen. Als je doelbewust achter wonderen aan zit te jagen, komen ze niet. Een wonder komt als het komt. Als je er op zit te wachten komt ie niet.

2. Je hebt het niet in de hand

Het volgende belangrijke aspect is: beseffen dat je het leven niet in de hand hebt. Hoe strak je alles ook plant en organiseert, uiteindelijk ben je helemaal overgeleverd aan het toeval. Tenminste waar het om wonderen gaat. Ben je ergens precies op het juiste moment of niet? Dat kun je onmogelijk plannen.

3. Je eigen leven wel in de hand

Ook belangrijk is het besef dat je ondanks dat je het leven niet in de hand hebt je het wel helemaal zelf moet leven. Je kunt niets aan wonderen overlaten. Je kunt niet zeggen: ik zie wel wat het universum voor mij in petto heeft en ik wacht af. Het is aan jou om je eigen leven te leiden. Het is aan jou om je eigen doelen te zetten en er naar te streven. De wonderen zullen het niet van je overnemen, hoe hard je er ook in gelooft.

4. Vertrouwen

Als vierde moet je vertrouwen hebben. Vertrouwen in de goedheid van het leven. Vertrouwen in God. Vertrouwen in de wonderlijkheid van het universum. Vertrouwen in je eigen innerlijke wijsheid. Maakt niet uit waar je op vertrouwt, als je maar vertrouwt. Voor mij is het niet moeilijk om te vertrouwen dat alles altijd uiteindelijk goed komt, omdat ik het zo vaak heb meegemaakt. Dat kun jij ook! Het is iets wat je door ervaring kunt leren.

5. Het willen zien

Om die ervaring op te doen die je nodig hebt voor het opbouwen van het vertrouwen, moet je de wonderen wel willen zien. De grote samenhang van dingen willen inzien, voor zover het mogelijk is. Als je eenmaal beseft hoe wonderlijk bepaalde dingen in je leven in en op en tussen elkaar vallen, kun je nauwelijks meer om wonderen heen. Het leven is gewoon wonderlijk. Je moet het gewoon willen zien.

6. Open staan voor het onverwachte

En dan is het verder een kwestie van open staan voor alles wat er komt. Je eigen leven verwelkomen, hoe dat er dan ook uit ziet. Alles doen wat je doen wil. En er de volle verantwoordelijkheid voor nemen. Nuchter blijven. Ook bij tegenslagen. Want wie zegt dat de wonderen altijd plezierig moeten zijn?

7. Als het gebeurt, zie het wel

En dan maar goed opletten! Als er een wonder gebeurt (zonder dat je er op zat te wachten) zie het dan. Wees er blij mee. Koester het. Wees dankbaar. Verwonder je. En laat het weer los. Je hoeft het niet eens tegen iemand te vertellen. Het hoort er gewoon bij zoals al het andere. Het leven is nog altijd gewoon wat het altijd was. Het blijft het zelfde, met of zonder een wonder.

Hoe zit het met jou en wonderen? Heb je nog meer tips of ideeën erover? Laat in het antwoord vakje hieronder je verhaal achter! Leuk om van je te horen!

Vriendelijke groeten, tot de volgende keer!

JAANA